Job 31:24–34

24 Si putavi aurum robur meum,

et obrizo dixi: Fiducia mea;

25 si lætatus sum super multis divitiis meis,

et quia plurima reperit manus mea;

26 si vidi solem cum fulgeret,

et lunam incedentem clare,

27 et lætatum est in abscondito cor meum,

et osculatus sum manum meam ore meo:

28 quæ est iniquitas maxima,

et negatio contra Deum altissimum.

29 Si gavisus sum ad ruinam ejus qui me oderat,

et exsultavi quod invenisset eum malum:

30 non enim dedi ad peccandum guttur meum,

ut expeterem maledicens animam ejus.

31 Si non dixerunt viri tabernaculi mei:

Quis det de carnibus ejus, ut saturemur?

32 foris non mansit peregrinus:

ostium meum viatori patuit.

33 Si abscondi quasi homo peccatum meum,

et celavi in sinu meo iniquitatem meam;

34 si expavi ad multitudinem nimiam,

et despectio propinquorum terruit me:

et non magis tacui, nec egressus sum ostium.