Isaiah 49:1–6

1 Audite, insulæ,

et attendite, populi de longe:

Dominus ab utero vocavit me;

de ventre matris meæ recordatus est nominis mei.

2 Et posuit os meum quasi gladium acutum,

in umbra manus suæ protexit me,

et posuit me sicut sagittam electam:

in pharetra sua abscondit me.

3 Et dixit mihi: Servus meus es tu Israël,

quia in te gloriabor.

4 Et ego dixi: In vacuum laboravi;

sine causa et vane fortitudinem meam consumpsi:

ergo judicium meum cum Domino,

et opus meum cum Deo meo.

5 Et nunc dicit Dominus,

formans me ex utero servum sibi,

ut reducam Jacob ad eum,

et Israël non congregabitur;

et glorificatus sum in oculis Domini,

et Deus meus factus est fortitudo mea.

6 Et dixit: Parum est ut sis mihi servus

ad suscitandas tribus Jacob,

et fæces Israël convertendas:

ecce dedi te in lucem gentium,

ut sis salus mea

usque ad extremum terræ.