10 Et effundam super domum David

et super habitatores Jerusalem

spiritum gratiæ et precum:

et aspicient ad me quem confixerunt,

et plangent eum planctu quasi super unigenitum,

et dolebunt super eum,

ut doleri solet in morte primogeniti.

11 In die illa, magnus erit planctus in Jerusalem,

sicut planctus Adadremmon in campo Mageddon.

12 Et planget terra: familiæ et familiæ seorsum:

familiæ domus David seorsum, et mulieres eorum seorsum:

13 familiæ domus Nathan seorsum, et mulieres eorum seorsum:

familiæ domus Levi seorsum, et mulieres eorum seorsum:

familiæ Semei seorsum, et mulieres eorum seorsum:

14 omnes familiæ reliquæ,

familiæ et familiæ seorsum, et mulieres eorum seorsum.

13 1 In die illa erit fons patens domui David et habitantibus Jerusalem,

in ablutionem peccatoris et menstruatæ.

2 Et erit in die illa, dicit Dominus exercituum:

disperdam nomina idolorum de terra,

et non memorabuntur ultra:

et pseudoprophetas, et spiritum immundum auferam de terra.

3 Et erit: cum prophetaverit quispiam ultra,

dicent ei pater ejus et mater ejus, qui genuerunt eum:

Non vives, quia mendacium locutus es in nomine Domini:

et configent eum pater ejus et mater ejus, genitores ejus,

cum prophetaverit.

4 Et erit: in die illa confundentur prophetæ,

unusquisque ex visione sua cum prophetaverit:

nec operientur pallio saccino, ut mentiantur:

5 sed dicet: Non sum propheta:

homo agricola ego sum,

quoniam Adam exemplum meum ab adolescentia mea.

6 Et dicetur ei: Quid sunt plagæ istæ in medio manuum tuarum?

Et dicet: His plagatus sum in domo eorum qui diligebant me.

7 Framea, suscitare super pastorem meum, et super virum cohærentem mihi, dicit Dominus exercituum: percute pastorem, et dispergentur oves: et convertam manum meam ad parvulos. 8 Et erunt in omni terra, dicit Dominus: partes duæ in ea dispergentur, et deficient: et tertia pars relinquetur in ea. 9 Et ducam tertiam partem per ignem, et uram eos sicut uritur argentum, et probabo eos sicut probatur aurum. Ipse vocabit nomen meum, et ego exaudiam eum. Dicam: Populus meus es: et ipse dicet: Dominus Deus meus.

14 1 Ecce venient dies Domini, et dividentur spolia tua in medio tui. 2 Et congregabo omnes gentes ad Jerusalem in prælium: et capietur civitas, et vastabuntur domus, et mulieres violabuntur: et egredietur media pars civitatis in captivitatem, et reliquum populi non auferetur ex urbe. 3 Et egredietur Dominus, et præliabitur contra gentes illas, sicut præliatus est in die certaminis. 4 Et stabunt pedes ejus in die illa super montem Olivarum, qui est contra Jerusalem ad orientem: et scindetur mons Olivarum ex media parte sui ad orientem et ad occidentem, prærupto grandi valde: et separabitur medium montis ad aquilonem, et medium ejus ad meridiem. 5 Et fugietis ad vallem montium eorum, quoniam conjungetur vallis montium usque ad proximum: et fugietis sicut fugistis a facie terræmotus in diebus Oziæ regis Juda: et veniet Dominus Deus meus, omnesque sancti cum eo. 6 Et erit in die illa: non erit lux, sed frigus et gelu. 7 Et erit dies una quæ nota est Domino, non dies neque nox: et in tempore vesperi erit lux. 8 Et erit in die illa: exibunt aquæ vivæ de Jerusalem: medium earum ad mare orientale, et medium earum ad mare novissimum: in æstate et in hieme erunt. 9 Et erit Dominus rex super omnem terram: in die illa erit Dominus unus, et erit nomen ejus unum. 10 Et revertetur omnis terra usque ad desertum, de colle Remmon ad austrum Jerusalem: et exaltabitur, et habitabit in loco suo, a porta Benjamin usque ad locum portæ prioris, et usque ad portam angulorum, et a turre Hananeel usque ad torcularia regis. 11 Et habitabunt in ea, et anathema non erit amplius, sed sedebit Jerusalem secura.

12 Et hæc erit plaga qua percutiet Dominus omnes gentes quæ pugnaverunt adversus Jerusalem: tabescet caro uniuscujusque stantis super pedes suos: et oculi ejus contabescent in foraminibus suis, et lingua eorum contabescet in ore suo. 13 In die illa erit tumultus Domini magnus in eis: et apprehendet vir manum proximi sui, et conseretur manus ejus super manum proximi sui. 14 Sed et Judas pugnabit adversus Jerusalem: et congregabuntur divitiæ omnium gentium in circuitu, aurum, et argentum, et vestes multæ satis. 15 Et sic erit ruina equi, et muli, et cameli, et asini, et omnium jumentorum quæ fuerint in castris illis, sicut ruina hæc. 16 Et omnes qui reliqui fuerint de universis gentibus quæ venerunt contra Jerusalem, ascendent ab anno in annum ut adorent regem, Dominum exercituum, et celebrent festivitatem tabernaculorum.