1 Intellectus Asaph.

Ut quid, Deus, repulisti in finem,

iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ?

2 Memor esto congregationis tuæ,

quam possedisti ab initio.

Redemisti virgam hæreditatis tuæ,

mons Sion, in quo habitasti in eo.

3 Leva manus tuas in superbias eorum in finem:

quanta malignatus est inimicus in sancto!

4 Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ;

posuerunt signa sua, signa:

5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum.

Quasi in silva lignorum securibus

6 exciderunt januas ejus in idipsum;

in securi et ascia dejecerunt eam.

7 Incenderunt igni sanctuarium tuum;

in terra polluerunt tabernaculum nominis tui.