2 Dixi Domino: Deus meus es tu,

quoniam bonorum meorum non eges.

3 Sanctis qui sunt in terra ejus,

mirificavit omnes voluntates meas in eis.

4 Multiplicatæ sunt infirmitates eorum:

postea acceleraverunt.

Non congregabo conventicula eorum de sanguinibus,

nec memor ero nominum eorum per labia mea.

5 Dominus pars hæreditatis meæ, et calicis mei:

tu es qui restitues hæreditatem meam mihi.

6 Funes ceciderunt mihi in præclaris;

etenim hæreditas mea præclara est mihi.

7 Benedicam Dominum qui tribuit mihi intellectum;

insuper et usque ad noctem increpuerunt me renes mei.

8 Providebam Dominum in conspectu meo semper:

quoniam a dextris est mihi, ne commovear.

9 Propter hoc lætatum est cor meum, et exsultavit lingua mea;

insuper et caro mea requiescet in spe.

10 Quoniam non derelinques animam meam in inferno,

nec dabis sanctum tuum videre corruptionem.

Notas mihi fecisti vias vitæ;

adimplebis me lætitia cum vultu tuo:

delectationes in dextera tua usque in finem.

16 1 Oratio David.

Exaudi, Domine, justitiam meam;

intende deprecationem meam.

Auribus percipe orationem meam,

non in labiis dolosis.

2 De vultu tuo judicium meum prodeat;

oculi tui videant æquitates.

3 Probasti cor meum, et visitasti nocte;

igne me examinasti, et non est inventa in me iniquitas.

4 Ut non loquatur os meum opera hominum:

propter verba labiorum tuorum, ego custodivi vias duras.

5 Perfice gressus meos in semitis tuis,

ut non moveantur vestigia mea.

6 Ego clamavi, quoniam exaudisti me, Deus;

inclina aurem tuam mihi, et exaudi verba mea.

7 Mirifica misericordias tuas,

qui salvos facis sperantes in te.

8 A resistentibus dexteræ tuæ custodi me

ut pupillam oculi.

Sub umbra alarum tuarum protege me

9 a facie impiorum qui me afflixerunt.

Inimici mei animam meam circumdederunt;