Lamentations 2:1–9

DARBY

ARA

ASV

ABSVD

CSB

VGCLEM

D-R

ELB 1905

Clementine Vulgate

1 ALEPH. Quomodo obtexit caligine in furore suo

Dominus filiam Sion;

projecit de cælo in terram

inclytam Israël,

et non est recordatus scabelli pedum suorum

in die furoris sui!

2 BETH. Præcipitavit Dominus, nec pepercit

omnia speciosa Jacob:

destruxit in furore suo

munitiones virginis Juda,

et dejecit in terram;

polluit regnum et principes ejus.

3 GHIMEL. Confregit in ira furoris sui

omne cornu Israël;

avertit retrorsum dexteram suam

a facie inimici,

et succendit in Jacob quasi ignem

flammæ devorantis in gyro.

4 DALETH. Tetendit arcum suum quasi inimicus,

firmavit dexteram suam quasi hostis,

et occidit omne quod pulchrum erat visu

in tabernaculo filiæ Sion;

effudit quasi ignem

indignationem suam.

5 HE. Factus est Dominus velut inimicus,

præcipitavit Israël:

præcipitavit omnia mœnia ejus,

dissipavit munitiones ejus,

et replevit in filia Juda

humiliatum et humiliatam.

6 VAU. Et dissipavit quasi hortum tentorium suum;

demolitus est tabernaculum suum.

Oblivioni tradidit Dominus in Sion

festivitatem et sabbatum;

et in opprobrium, et in indignationem furoris sui,

regem et sacerdotem.

7 ZAIN. Repulit Dominus altare suum;

maledixit sanctificationi suæ:

tradidit in manu inimici

muros turrium ejus.

Vocem dederunt in domo Domini

sicut in die solemni.

8 HETH. Cogitavit Dominus dissipare

murum filiæ Sion;

tetendit funiculum suum,

et non avertit manum suam a perditione:

luxitque antemurale,

et murus pariter dissipatus est.

9 TETH. Defixæ sunt in terra portæ ejus,

perdidit et contrivit vectes ejus;

regem ejus et principes ejus in gentibus:

non est lex,

et prophetæ ejus non invenerunt

visionem a Domino.