1 Quis credidit auditui nostro?

et brachium Domini cui revelatum est?

2 Et ascendet sicut virgultum coram eo,

et sicut radix de terra sitienti.

Non est species ei, neque decor,

et vidimus eum,

et non erat aspectus, et desideravimus eum:

3 despectum, et novissimum virorum,

virum dolorum, et scientem infirmitatem,

et quasi absconditus vultus ejus et despectus,

unde nec reputavimus eum.

4 Vere languores nostros ipse tulit,

et dolores nostros ipse portavit;

et nos putavimus eum quasi leprosum,

et percussum a Deo, et humiliatum.

5 Ipse autem vulneratus est propter iniquitates nostras;

attritus est propter scelera nostra:

disciplina pacis nostræ super eum,

et livore ejus sanati sumus.

6 Omnes nos quasi oves erravimus,

unusquisque in viam suam declinavit:

et posuit Dominus in eo

iniquitatem omnium nostrum.