Zechariah 9:1–10

1 Onus verbi Domini in terra Hadrach

et Damasci requiei ejus,

quia Domini est oculus hominis et omnium tribuum Israël.

2 Emath quoque in terminis ejus, et Tyrus, et Sidon:

assumpserunt quippe sibi sapientiam valde.

3 Et ædificavit Tyrus munitionem suam,

et coacervavit argentum quasi humum,

et aurum ut lutum platearum.

4 Ecce Dominus possidebit eam:

et percutiet in mari fortitudinem ejus,

et hæc igni devorabitur.

5 Videbit Ascalon, et timebit,

et Gaza, et dolebit nimis,

et Accaron, quoniam confusa est spes ejus:

et peribit rex de Gaza,

et Ascalon non habitabitur.

6 Et sedebit separator in Azoto,

et disperdam superbiam Philisthinorum.

7 Et auferam sanguinem ejus de ore ejus,

et abominationes ejus de medio dentium ejus:

et relinquetur etiam ipse Deo nostro,

et erit quasi dux in Juda,

et Accaron quasi Jebusæus.

8 Et circumdabo domum meam

ex his qui militant mihi euntes et revertentes:

et non transibit super eos ultra exactor,

quia nunc vidi in oculis meis.

9 Exsulta satis, filia Sion;

jubila, filia Jerusalem:

ecce rex tuus veniet tibi justus, et salvator:

ipse pauper, et ascendens super asinam

et super pullum filium asinæ.

10 Et disperdam quadrigam ex Ephraim,

et equum de Jerusalem,

et dissipabitur arcus belli:

et loquetur pacem gentibus,

et potestas ejus a mari usque ad mare,

et a fluminibus usque ad fines terræ.