Psalm 9:13–10:6

13 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est;

non est oblitus clamorem pauperum.

14 Miserere mei, Domine:

vide humilitatem meam de inimicis meis,

15 qui exaltas me de portis mortis,

ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion:

16 exultabo in salutari tuo.

Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt;

in laqueo isto quem absconderunt

comprehensus est pes eorum.

17 Cognoscetur Dominus judicia faciens;

in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.

18 Convertantur peccatores in infernum,

omnes gentes quæ obliviscuntur Deum.

19 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis;

patientia pauperum non peribit in finem.

20 Exsurge, Domine; non confortetur homo:

judicentur gentes in conspectu tuo.

21 Constitue, Domine, legislatorem super eos,

ut sciant gentes quoniam homines sunt.

22 Ut quid, Domine, recessisti longe;

despicis in opportunitatibus, in tribulatione?

23 Dum superbit impius, incenditur pauper:

comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.

24 Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ,

et iniquus benedicitur.

25 Exacerbavit Dominum peccator:

secundum multitudinem iræ suæ, non quæret.

26 Non est Deus in conspectu ejus;

inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore.

Auferuntur judicia tua a facie ejus;

omnium inimicorum suorum dominabitur.

27 Dixit enim in corde suo: Non movebor

a generatione in generationem, sine malo.

28 Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo;

sub lingua ejus labor et dolor.

29 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis,

ut interficiat innocentem.

30 Oculi ejus in pauperem respiciunt;

insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua.

Insidiatur ut rapiat pauperem;

rapere pauperem dum attrahit eum.

31 In laqueo suo humiliabit eum;

inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.

32 Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus;

avertit faciem suam, ne videat in finem.

33 Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua;

ne obliviscaris pauperum.

34 Propter quid irritavit impius Deum?

dixit enim in corde suo: Non requiret.

35 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras,

ut tradas eos in manus tuas.

Tibi derelictus est pauper;

orphano tu eris adjutor.

36 Contere brachium peccatoris et maligni;

quæretur peccatum illius, et non invenietur.

37 Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi;

peribitis, gentes, de terra illius.

38 Desiderium pauperum exaudivit Dominus;

præparationem cordis eorum audivit auris tua:

39 judicare pupillo et humili,

ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.

10 1 In finem. Psalmus David.

2 In Domino confido; quomodo dicitis animæ meæ:

Transmigra in montem sicut passer?

3 Quoniam ecce peccatores intenderunt arcum;

paraverunt sagittas suas in pharetra,

ut sagittent in obscuro rectos corde:

4 quoniam quæ perfecisti destruxerunt;

justus autem, quid fecit?

5 Dominus in templo sancto suo;

Dominus in cælo sedes ejus.

Oculi ejus in pauperem respiciunt;

palpebræ ejus interrogant filios hominum.

6 Dominus interrogat justum et impium;

qui autem diligit iniquitatem, odit animam suam.