Psalm 10:4–11:9

4 quoniam quæ perfecisti destruxerunt;

justus autem, quid fecit?

5 Dominus in templo sancto suo;

Dominus in cælo sedes ejus.

Oculi ejus in pauperem respiciunt;

palpebræ ejus interrogant filios hominum.

6 Dominus interrogat justum et impium;

qui autem diligit iniquitatem, odit animam suam.

7 Pluet super peccatores laqueos;

ignis et sulphur, et spiritus procellarum, pars calicis eorum.

8 Quoniam justus Dominus, et justitias dilexit:

æquitatem vidit vultus ejus.

11 1 In finem, pro octava. Psalmus David.

2 Salvum me fac, Domine, quoniam defecit sanctus,

quoniam diminutæ sunt veritates a filiis hominum.

3 Vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum;

labia dolosa, in corde et corde locuti sunt.

4 Disperdat Dominus universa labia dolosa,

et linguam magniloquam.

5 Qui dixerunt: Linguam nostram magnificabimus;

labia nostra a nobis sunt.

Quis noster dominus est?

6 Propter miseriam inopum, et gemitum pauperum,

nunc exsurgam, dicit Dominus.

Ponam in salutari;

fiducialiter agam in eo.

7 Eloquia Domini, eloquia casta; argentum igne examinatum,

probatum terræ, purgatum septuplum.

8 Tu, Domine, servabis nos,

et custodies nos a generatione hac in æternum.

9 In circuitu impii ambulant:

secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum.