Nahum 2:1–10

1 Ascendit qui dispergat coram te,

qui custodiat obsidionem:

contemplare viam, conforta lumbos,

robora virtutem valde.

2 Quia reddidit Dominus superbiam Jacob,

sicut superbiam Israël;

quia vastatores dissipaverunt eos,

et propagines eorum corruperunt.

3 Clypeus fortium ejus ignitus,

viri exercitus in coccineis;

igneæ habenæ currus in die præparationis ejus,

et agitatores consopiti sunt.

4 In itineribus conturbati sunt;

quadrigæ collisæ sunt in plateis:

aspectus eorum quasi lampades,

quasi fulgura discurrentia.

5 Recordabitur fortium suorum;

ruent in itineribus suis:

velociter ascendent muros ejus,

et præparabitur umbraculum.

6 Portæ fluviorum apertæ sunt,

et templum ad solum dirutum.

7 Et miles captivus abductus est,

et ancillæ ejus minabantur gementes ut columbæ,

murmurantes in cordibus suis.

8 Et Ninive quasi piscina aquarum aquæ ejus;

ipsi vero fugerunt. State, state!

et non est qui revertatur.

9 Diripite argentum, diripite aurum:

et non est finis divitiarum ex omnibus vasis desiderabilibus.

10 Dissipata est, et scissa, et dilacerata;

et cor tabescens, et dissolutio geniculorum,

et defectio in cunctis renibus,

et facies omnium eorum sicut nigredo ollæ.