Job 6:14–30

14 Qui tollit ab amico suo misericordiam,

timorem Domini derelinquit.

15 Fratres mei præterierunt me,

sicut torrens qui raptim transit in convallibus.

16 Qui timent pruinam,

irruet super eos nix.

17 Tempore quo fuerint dissipati, peribunt;

et ut incaluerit, solventur de loco suo.

18 Involutæ sunt semitæ gressuum eorum;

ambulabunt in vacuum, et peribunt.

19 Considerate semitas Thema, itinera Saba,

et expectate paulisper.

20 Confusi sunt, quia speravi:

venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.

21 Nunc venistis;

et modo videntes plagam meam, timetis.

22 Numquid dixi: Afferte mihi,

et de substantia vestra donate mihi?

23 vel: Liberate me de manu hostis,

et de manu robustorum eruite me?

24 Docete me, et ego tacebo:

et si quid forte ignoravi, instruite me.

25 Quare detraxistis sermonibus veritatis,

cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?

26 Ad increpandum tantum eloquia concinnatis,

et in ventum verba profertis.

27 Super pupillum irruitis,

et subvertere nitimini amicum vestrum.

28 Verumtamen quod cœpistis explete:

præbete aurem, et videte an mentiar.

29 Respondete, obsecro, absque contentione;

et loquentes id quod justum est, judicate.

30 Et non invenietis in lingua mea iniquitatem,

nec in faucibus meis stultitia personabit.