Jeremiah 12:8–17

8 Facta est mihi hæreditas mea quasi leo in silva:

dedit contra me vocem, ideo odivi eam.

9 Numquid avis discolor hæreditas mea mihi?

numquid avis tincta per totum?

Venite, congregamini, omnes bestiæ terræ:

properate ad devorandum.

10 Pastores multi demoliti sunt vineam meam,

conculcaverunt partem meam,

dederunt portionem meam desiderabilem in desertum solitudinis.

11 Posuerunt eam in dissipationem,

luxitque super me:

desolatione desolata est omnis terra,

quia nullus est qui recogitet corde.

12 Super omnes vias deserti venerunt vastatores,

quia gladius Domini devorabit:

ab extremo terræ usque ad extremum ejus,

non est pax universæ carni.

13 Seminaverunt triticum,

et spinas messuerunt:

hæreditatem acceperunt,

et non eis proderit.

Confundemini a fructibus vestris

propter iram furoris Domini.

14 Hæc dicit Dominus adversum omnes vicinos meos pessimos,

qui tangunt hæreditatem quam distribui populo meo Israël:

Ecce ego evellam eos de terra sua,

et domum Juda evellam de medio eorum.

15 Et cum evulsero eos, convertar,

et miserebor eorum, et reducam eos:

virum ad hæreditatem suam,

et virum in terram suam.

16 Et erit: si eruditi didicerint vias populi mei,

ut jurent in nomine meo: Vivit Dominus!

sicut docuerunt populum meum jurare in Baal,

ædificabuntur in medio populi mei.

17 Quod si non audierint,

evellam gentem illam evulsione et perditione, ait Dominus.