Isaiah 63:1–9

1 Quis est iste, qui venit de Edom,

tinctis vestibus de Bosra?

iste formosus in stola sua,

gradiens in multitudine fortitudinis suæ?

Ego qui loquor justitiam,

et propugnator sum ad salvandum.

2 Quare ergo rubrum est indumentum tuum,

et vestimenta tua sicut calcantium in torculari?

3 Torcular calcavi solus,

et de gentibus non est vir mecum;

calcavi eos in furore meo,

et conculcavi eos in ira mea:

et aspersus est sanguis eorum super vestimenta mea,

et omnia indumenta mea inquinavi.

4 Dies enim ultionis in corde meo;

annus redemptionis meæ venit.

5 Circumspexi, et non erat auxiliator;

quæsivi, et non fuit qui adjuvaret:

et salvavit mihi brachium meum,

et indignatio mea ipsa auxiliata est mihi.

6 Et conculcavi populos in furore meo,

et inebriavi eos in indignatione mea,

et detraxi in terram virtutem eorum.

7 Miserationum Domini recordabor;

laudem Domini

super omnibus quæ reddidit nobis Dominus,

et super multitudinem bonorum domui Israël,

quæ largitus est eis secundum indulgentiam suam,

et secundum multitudinem misericordiarum suarum.

8 Et dixit: Verumtamen populus meus est,

filii non negantes;

et factus est eis salvator.

9 In omni tribulatione eorum non est tribulatus,

et angelus faciei ejus salvavit eos:

in dilectione sua et in indulgentia sua

ipse redemit eos,

et portavit eos, et elevavit eos

cunctis diebus sæculi.