Isaiah 54:1–10

1 Lauda, sterilis, quæ non paris;

decanta laudem, et hinni, quæ non pariebas:

quoniam multi filii desertæ

magis quam ejus quæ habet virum, dicit Dominus.

2 Dilata locum tentorii tui,

et pelles tabernaculorum tuorum extende:

ne parcas:

longos fac funiculos tuos,

et clavos tuos consolida.

3 Ad dexteram enim et ad lævam penetrabis,

et semen tuum gentes hæreditabit,

et civitates desertas inhabitabit.

4 Noli timere, quia non confunderis,

neque erubesces; non enim te pudebit,

quia confusionis adolescentiæ tuæ oblivisceris,

et opprobrii viduitatis tuæ non recordaberis amplius.

5 Quia dominabitur tui qui fecit te,

Dominus exercituum nomen ejus,

et redemptor tuus, Sanctus Israël:

Deus omnis terræ vocabitur.

6 Quia ut mulierem derelictam et mœrentem spiritu

vocavit te Dominus,

et uxorem ab adolescentia abjectam,

dixit Deus tuus.

7 Ad punctum in modico dereliqui te,

et in miserationibus magnis congregabo te.

8 In momento indignationis abscondi

faciem meam parumper a te;

et in misericordia sempiterna misertus sum tui,

dixit redemptor tuus, Dominus.

9 Sicut in diebus Noë istud mihi est,

cui juravi ne inducerem aquas Noë ultra super terram;

sic juravi ut non irascar tibi,

et non increpem te.

10 Montes enim commovebuntur,

et colles contremiscent;

misericordia autem mea non recedet a te,

et fœdus pacis meæ non movebitur,

dixit miserator tuus Dominus.