Isaiah 48:12–22

12 Audi me, Jacob,

et Israël, quem ego voco:

ego ipse, ego primus,

et ego novissimus.

13 Manus quoque mea fundavit terram,

et dextera mea mensa est cælos;

ego vocabo eos,

et stabunt simul.

14 Congregamini, omnes vos, et audite:

quis de eis annuntiavit hæc?

Dominus dilexit eum, faciet voluntatem suam in Babylone,

et brachium suum in Chaldæis.

15 Ego, ego locutus sum, et vocavi eum;

adduxi eum, et directa est via ejus.

16 Accedite ad me et audite hoc:

non a principio in abscondito locutus sum:

ex tempore antequam fieret, ibi eram:

et nunc Dominus Deus misit me,

et spiritus ejus.

17 Hæc dicit Dominus, redemptor tuus,

Sanctus Israël:

Ego Dominus Deus tuus,

docens te utilia,

gubernans te in via qua ambulas.

18 Utinam attendisses mandata mea:

facta fuisset sicut flumen pax tua,

et justitia tua sicut gurgites maris:

19 et fuisset quasi arena semen tuum,

et stirps uteri tui ut lapilli ejus;

non interisset et non fuisset attritum

nomen ejus a facie mea.

20 Egredimini de Babylone, fugite a Chaldæis,

in voce exsultationis annuntiate:

auditum facite hoc,

et efferte illud usque ad extrema terræ.

Dicite: Redemit Dominus

servum suum Jacob.

21 Non sitierunt in deserto, cum educeret eos:

aquam de petra produxit eis,

et scidit petram, et fluxerunt aquæ.

22 Non est pax impiis, dicit Dominus.