Isaiah 23:1–14

1 Onus Tyri.

Ululate, naves maris,

quia vastata est domus

unde venire consueverant:

de terra Cethim

revelatum est eis.

2 Tacete, qui habitatis in insula;

negotiatores Sidonis, transfretantes mare, repleverunt te.

3 In aquis multis semen Nili;

messis fluminis fruges ejus:

et facta est negotiatio gentium.

4 Erubesce, Sidon; ait enim mare,

fortitudo maris, dicens:

Non parturivi, et non peperi,

et non enutrivi juvenes,

nec ad incrementum perduxi virgines.

5 Cum auditum fuerit in Ægypto,

dolebunt cum audierint de Tyro.

6 Transite maria, ululate,

qui habitatis in insula!

7 Numquid non vestra hæc est, quæ gloriabatur

a diebus pristinis in antiquitate sua?

Ducent eam pedes sui

longe ad peregrinandum.

8 Quis cogitavit hoc

super Tyrum quondam coronatam,

cujus negotiatores principes,

institores ejus inclyti terræ?

9 Dominus exercituum cogitavit hoc,

ut detraheret superbiam omnis gloriæ,

et ad ignominiam deduceret universos inclytos terræ.

10 Transi terram tuam quasi flumen, filia maris!

non est cingulum ultra tibi.

11 Manum suam extendit super mare;

conturbavit regna.

Dominus mandavit adversus Chanaan,

ut contereret fortes ejus;

12 et dixit: Non adjicies ultra ut glorieris,

calumniam sustinens virgo filia Sidonis:

in Cethim consurgens transfreta:

ibi quoque non erit requies tibi.

13 Ecce terra Chaldæorum, talis populus non fuit:

Assur fundavit eam;

in captivitatem traduxerunt robustos ejus,

suffoderunt domos ejus,

posuerunt eam in ruinam.

14 Ululate, naves maris,

quia devastata est fortitudo vestra.