Ezekiel 38:1–10

1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens: 2 Fili hominis, pone faciem tuam contra Gog, terram Magog, principem capitis Mosoch et Thubal, et vaticinare de eo. 3 Et dices ad eum:

Hæc dicit Dominus Deus:

Ecce ego ad te, Gog, principem capitis Mosoch et Thubal.

4 Et circumagam te, et ponam frenum in maxillis tuis:

et educam te, et omnem exercitum tuum,

equos et equites vestitos loricis universos,

multitudinem magnam, hastam et clypeum arripientium et gladium.

5 Persæ, Æthiopes, et Libyes cum eis,

omnes scutati et galeati.

6 Gomer et universa agmina ejus,

domus Thogorma, latera aquilonis,

et totum robur ejus, populique multi tecum.

7 Præpara et instrue te,

et omnem multitudinem tuam quæ coacervata est ad te:

et esto eis in præceptum.

8 Post dies multos visitaberis:

in novissimo annorum venies ad terram quæ reversa est a gladio,

et congregata est de populis multis ad montes Israël,

qui fuerunt deserti jugiter:

hæc de populis educta est,

et habitabunt in ea confidenter universi.

9 Ascendens autem quasi tempestas venies,

et quasi nubes, ut operias terram:

tu et omnia agmina tua,

et populi multi tecum.

10 Hæc dicit Dominus Deus:

In die illa, ascendent sermones super cor tuum,

et cogitabis cogitationem pessimam: