1 Onus verbi Domini super Israël.

Dicit Dominus extendens cælum, et fundans terram,

et fingens spiritum hominis in eo:

2 Ecce ego ponam Jerusalem superliminare crapulæ

omnibus populis in circuitu:

sed et Juda erit in obsidione contra Jerusalem.

3 Et erit: in die illa ponam Jerusalem lapidem oneris cunctis populis:

omnes qui levabunt eam concisione lacerabuntur,

et colligentur adversus eam omnia regna terræ.

4 In die illa, dicit Dominus,

percutiam omnem equum in stuporem,

et ascensorem ejus in amentiam:

et super domum Juda aperiam oculos meos,

et omnem equum populorum percutiam cæcitate.

5 Et dicent duces Juda in corde suo:

Confortentur mihi habitatores Jerusalem

in Domino exercituum, Deo eorum!

6 In die illa ponam duces Juda

sicut caminum ignis in lignis,

et sicut facem ignis in fœno:

et devorabunt ad dexteram et ad sinistram omnes populos in circuitu,

et habitabitur Jerusalem rursus in loco suo in Jerusalem.

7 Et salvabit Dominus tabernacula Juda, sicut in principio,

ut non magnifice glorietur domus David,

et gloria habitantium Jerusalem contra Judam.

8 In die illa proteget Dominus habitatores Jerusalem:

et erit qui offenderit ex eis in die illa quasi David,

et domus David quasi Dei,

sicut angelus Domini in conspectu eorum.

9 Et erit in die illa:

quæram conterere omnes gentes quæ veniunt contra Jerusalem.