Psalm 72:1–19

1 Psalmus Asaph.

Quam bonus Israël Deus,

his qui recto sunt corde!

2 Mei autem pene moti sunt pedes,

pene effusi sunt gressus mei:

3 quia zelavi super iniquos,

pacem peccatorum videns.

4 Quia non est respectus morti eorum,

et firmamentum in plaga eorum.

5 In labore hominum non sunt,

et cum hominibus non flagellabuntur.

6 Ideo tenuit eos superbia;

operti sunt iniquitate et impietate sua.

7 Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum;

transierunt in affectum cordis.

8 Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam;

iniquitatem in excelso locuti sunt.

9 Posuerunt in cælum os suum,

et lingua eorum transivit in terra.

10 Ideo convertetur populus meus hic,

et dies pleni invenientur in eis.

11 Et dixerunt: Quomodo scit Deus,

et si est scientia in excelso?

12 Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sæculo

obtinuerunt divitias.

13 Et dixi: Ergo sine causa justificavi cor meum,

et lavi inter innocentes manus meas,

14 et fui flagellatus tota die,

et castigatio mea in matutinis.

15 Si dicebam: Narrabo sic;

ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.

16 Existimabam ut cognoscerem hoc;

labor est ante me:

17 donec intrem in sanctuarium Dei,

et intelligam in novissimis eorum.

18 Verumtamen propter dolos posuisti eis;

dejecisti eos dum allevarentur.

19 Quomodo facti sunt in desolationem?

subito defecerunt: perierunt propter iniquitatem suam.