Psalm 34:1–22

1 Ipsi David.

Judica, Domine, nocentes me;

expugna impugnantes me.

2 Apprehende arma et scutum,

et exsurge in adjutorium mihi.

3 Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me;

dic animæ meæ: Salus tua ego sum.

4 Confundantur et revereantur quærentes animam meam;

avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.

5 Fiant tamquam pulvis ante faciem venti,

et angelus Domini coarctans eos.

6 Fiat via illorum tenebræ et lubricum,

et angelus Domini persequens eos.

7 Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui; supervacue exprobraverunt animam meam.

8 Veniat illi laqueus quem ignorat,

et captio quam abscondit apprehendat eum,

et in laqueum cadat in ipsum.

9 Anima autem mea exsultabit in Domino,

et delectabitur super salutari suo.

10 Omnia ossa mea dicent:

Domine, quis similis tibi?

eripiens inopem de manu fortiorum ejus;

egenum et pauperem a diripientibus eum.

11 Surgentes testes iniqui,

quæ ignorabam interrogabant me.

12 Retribuebant mihi mala pro bonis,

sterilitatem animæ meæ.

13 Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio;

humiliabam in jejunio animam meam,

et oratio mea in sinu meo convertetur.

14 Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam;

quasi lugens et contristatus sic humiliabar.

15 Et adversum me lætati sunt, et convenerunt;

congregata sunt super me flagella, et ignoravi.

16 Dissipati sunt, nec compuncti;

tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione;

frenduerunt super me dentibus suis.

17 Domine, quando respicies?

Restitue animam meam a malignitate eorum;

a leonibus unicam meam.

18 Confitebor tibi in ecclesia magna; in populo gravi laudabo te.

19 Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique,

qui oderunt me gratis, et annuunt oculis.

20 Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur;

et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitabant.

21 Et dilataverunt super me os suum;

dixerunt: Euge, euge! viderunt oculi nostri.

22 Vidisti, Domine: ne sileas;

Domine, ne discedas a me.