Psalm 21:2–16

2 Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti?

longe a salute mea verba delictorum meorum.

3 Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies;

et nocte, et non ad insipientiam mihi.

4 Tu autem in sancto habitas, laus Israël.

5 In te speraverunt patres nostri;

speraverunt, et liberasti eos.

6 Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt;

in te speraverunt, et non sunt confusi.

7 Ego autem sum vermis, et non homo;

opprobrium hominum, et abjectio plebis.

8 Omnes videntes me deriserunt me;

locuti sunt labiis, et moverunt caput.

9 Speravit in Domino, eripiat eum:

salvum faciat eum, quoniam vult eum.

10 Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre,

spes mea ab uberibus matris meæ.

11 In te projectus sum ex utero;

de ventre matris meæ Deus meus es tu:

12 ne discesseris a me,

quoniam tribulatio proxima est,

quoniam non est qui adjuvet.

13 Circumdederunt me vituli multi;

tauri pingues obsederunt me.

14 Aperuerunt super me os suum,

sicut leo rapiens et rugiens.

15 Sicut aqua effusus sum,

et dispersa sunt omnia ossa mea:

factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.

16 Aruit tamquam testa virtus mea,

et lingua mea adhæsit faucibus meis:

et in pulverem mortis deduxisti me.