18 1 In finem. Psalmus David.

2 Cæli enarrant gloriam Dei,

et opera manuum ejus annuntiat firmamentum.

3 Dies diei eructat verbum,

et nox nocti indicat scientiam.

4 Non sunt loquelæ, neque sermones,

quorum non audiantur voces eorum.

5 In omnem terram exivit sonus eorum,

et in fines orbis terræ verba eorum.

6 In sole posuit tabernaculum suum;

et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo.

Exsultavit ut gigas ad currendam viam;

7 a summo cælo egressio ejus.

Et occursus ejus usque ad summum ejus;

nec est qui se abscondat a calore ejus.

8 Lex Domini immaculata, convertens animas;

testimonium Domini fidele, sapientiam præstans parvulis.

9 Justitiæ Domini rectæ, lætificantes corda;

præceptum Domini lucidum, illuminans oculos.

10 Timor Domini sanctus, permanens in sæculum sæculi;

judicia Domini vera, justificata in semetipsa,

11 desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum,

et dulciora super mel et favum.

12 Etenim servus tuus custodit ea;

in custodiendis illis retributio multa.

13 Delicta quis intelligit?

ab occultis meis munda me;

14 et ab alienis parce servo tuo.

Si mei non fuerint dominati, tunc immaculatus ero,

et emundabor a delicto maximo.

15 Et erunt ut complaceant eloquia oris mei,

et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper.

Domine, adjutor meus, et redemptor meus.