1 1 Verbum Domini, quod factum est ad Joël, filium Phatuel.

2 Audite hoc, senes,

et auribus percipite, omnes habitatores terræ:

si factum est istud in diebus vestris,

aut in diebus patrum vestrorum?

3 Super hoc filiis vestris narrate,

et filii vestri filiis suis,

et filii eorum generationi alteræ.

4 Residuum erucæ comedit locusta,

et residuum locustæ comedit bruchus,

et residuum bruchi comedit rubigo.

5 Expergiscimini, ebrii,

et flete et ululate, omnes qui bibitis vinum in dulcedine,

quoniam periit ab ore vestro.

6 Gens enim ascendit super terram meam,

fortis et innumerabilis:

dentes ejus ut dentes leonis,

et molares ejus ut catuli leonis.

7 Posuit vineam meam in desertum,

et ficum meam decorticavit;

nudans spoliavit eam, et projecit:

albi facti sunt rami ejus.

8 Plange quasi virgo accincta sacco super virum pubertatis suæ.

9 Periit sacrificium et libatio de domo Domini;

luxerunt sacerdotes, ministri Domini.

10 Depopulata est regio,

luxit humus,

quoniam devastatum est triticum,

confusum est vinum,

elanguit oleum.

11 Confusi sunt agricolæ,

ululaverunt vinitores

super frumento et hordeo,

quia periit messis agri.

12 Vinea confusa est,

et ficus elanguit;

malogranatum, et palma, et malum,

et omnia ligna agri aruerunt,

quia confusum est gaudium a filiis hominum.

13 Accingite vos, et plangite, sacerdotes:

ululate, ministri altaris;

ingredimini, cubate in sacco, ministri Dei mei,

quoniam interiit de domo Dei vestri sacrificium et libatio.

14 Sanctificate jejunium, vocate cœtum,

congregate senes, omnes habitatores terræ

in domum Dei vestri,

et clamate ad Dominum:

15 A, a, a, diei!

quia prope est dies Domini,

et quasi vastitas a potente veniet.

16 Numquid non coram oculis vestris alimenta perierunt

de domo Dei nostri, lætitia et exsultatio?

17 Computruerunt jumenta in stercore suo,

demolita sunt horrea,

dissipatæ sunt apothecæ,

quoniam confusum est triticum.

18 Quid ingemuit animal,

mugierunt greges armenti?

quia non est pascua eis;

sed et greges pecorum disperierunt.

19 Ad te, Domine, clamabo,

quia ignis comedit speciosa deserti,

et flamma succendit omnia ligna regionis.

20 Sed et bestiæ agri, quasi area sitiens imbrem, suspexerunt ad te,

quoniam exsiccati sunt fontes aquarum,

et ignis devoravit speciosa deserti.