Jeremiah 23:16–31

16 Hæc dicit Dominus exercituum:

Nolite audire verba prophetarum

qui prophetant vobis, et decipiunt vos:

visionem cordis sui loquuntur,

non de ore Domini.

17 Dicunt his qui blasphemant me:

Locutus est Dominus: Pax erit vobis:

et omni qui ambulat in pravitate cordis sui dixerunt:

Non veniet super vos malum.

18 Quis enim affuit in consilio Domini,

et vidit, et audivit sermonem ejus?

quis consideravit verbum illius, et audivit?

19 Ecce turbo Dominicæ indignationis egredietur,

et tempestas erumpens super caput impiorum veniet.

20 Non revertetur furor Domini,

usque dum faciat et usque dum compleat cogitationem cordis sui:

in novissimis diebus intelligetis consilium ejus.

21 Non mittebam prophetas,

et ipsi currebant:

non loquebar ad eos,

et ipsi prophetabant.

22 Si stetissent in consilio meo,

et nota fecissent verba mea populo meo,

avertissem utique eos a via sua mala,

et a cogitationibus suis pessimis.

23 Putasne Deus e vicino ego sum, dicit Dominus,

et non Deus de longe?

24 Si occultabitur vir in absconditis,

et ego non videbo eum? dicit Dominus.

Numquid non cælum et terram ego impleo? dicit Dominus.

25 Audivi quæ dixerunt prophetæ

prophetantes in nomine meo mendacium,

atque dicentes: Somniavi, somniavi.

26 Usquequo istud est in corde prophetarum vaticinantium mendacium,

et prophetantium seductiones cordis sui?

27 Qui volunt facere ut obliviscatur populus meus nominis mei,

propter somnia eorum quæ narrat unusquisque ad proximum suum,

sicut obliti sunt patres eorum nominis mei propter Baal?

28 Propheta qui habet somnium,

narret somnium:

et qui habet sermonem meum,

loquatur sermonem meum vere.

Quid paleis ad triticum? dicit Dominus.

29 Numquid non verba mea sunt quasi ignis, dicit Dominus,

et quasi malleus conterens petram?

30 Propterea ecce ego ad prophetas, ait Dominus,

qui furantur verba mea unusquisque a proximo suo.

31 Ecce ego ad prophetas, ait Dominus,

qui assumunt linguas suas, et aiunt: Dicit Dominus.