Isaiah 7:1–10

1 Et factum est in diebus Achaz, filii Joathan, filii Oziæ, regis Juda, ascendit Rasin, rex Syriæ, et Phacee, filius Romeliæ, rex Israël, in Jerusalem, ad præliandum contra eam: et non potuerunt 2 debellare eam. Et nuntiaverunt domui David, dicentes: Requievit Syria super Ephraim. Et commotum est cor ejus, et cor populi ejus, sicut moventur ligna silvarum a facie venti. 3 Et dixit Dominus ad Isaiam: Egredere in occursum Achaz, tu et qui derelictus est Jasub, filius tuus, ad extremum aquæductus piscinæ superioris in via agri Fullonis; 4 et dices ad eum:

Vide ut sileas; noli timere,

et cor tuum ne formidet

a duabus caudis titionum fumigantium istorum,

in ira furoris Rasin, regis Syriæ, et filii Romeliæ;

5 eo quod consilium inierit contra te Syria in malum,

Ephraim, et filius Romeliæ, dicentes:

6 Ascendamus ad Judam,

et suscitemus eum, et avellamus eum ad nos,

et ponamus regem in medio ejus filium Tabeel.

7 Hæc dicit Dominus Deus:

Non stabit, et non erit istud;

8 sed caput Syriæ Damascus,

et caput Damasci Rasin;

et adhuc sexaginta et quinque anni,

et desinet Ephraim esse populus;

9 et caput Ephraim Samaria,

et caput Samariæ filius Romeliæ.

Si non credideritis, non permanebitis.

10 Et adjecit Dominus loqui ad Achaz, dicens: