Isaiah 56

56 1 Hæc dicit Dominus:

Custodite judicium, et facite justitiam,

quia juxta est salus mea ut veniat,

et justitia mea ut reveletur.

2 Beatus vir qui facit hoc,

et filius hominis qui apprehendet istud,

custodiens sabbatum ne polluat illud,

custodiens manus suas ne faciat omne malum.

3 Et non dicat filius advenæ qui adhæret Domino, dicens:

Separatione dividet me Dominus a populo suo;

et non dicat eunuchus:

Ecce ego lignum aridum.

4 Quia hæc dicit Dominus eunuchis:

Qui custodierint sabbata mea,

et elegerint quæ ego volui,

et tenuerint fœdus meum,

5 dabo eis in domo mea et in muris meis

locum, et nomen

melius a filiis et filiabus:

nomen sempiternum dabo eis,

quod non peribit.

6 Et filios advenæ, qui adhærent Domino,

ut colant eum, et diligant nomen ejus,

ut sint ei in servos;

omnem custodientem sabbatum ne polluat illud,

et tenentem fœdus meum;

7 adducam eos in montem sanctum meum,

et lætificabo eos in domo orationis meæ;

holocausta eorum et victimæ eorum placebunt mihi super altari meo,

quia domus mea domus orationis vocabitur

cunctis populis.

8 Ait Dominus Deus,

qui congregat dispersos Israël:

Adhuc congregabo ad eum

congregatos ejus.

9 Omnes bestiæ agri,

venite ad devorandum,

universæ bestiæ saltus.

10 Speculatores ejus cæci omnes;

nescierunt universi:

canes muti non valentes latrare,

videntes vana, dormientes,

et amantes somnia.

11 Et canes imprudentissimi

nescierunt saturitatem;

ipsi pastores

ignoraverunt intelligentiam:

omnes in viam suam declinaverunt;

unusquisque ad avaritiam suam, a summo usque ad novissimum.

12 Venite, sumamus vinum,

et impleamur ebrietate;

et erit sicut hodie, sic et cras,

et multo amplius.