46 1 Confractus est Bel, contritus est Nabo;

facta sunt simulacra eorum bestiis et jumentis,

onera vestra gravi pondere

usque ad lassitudinem.

2 Contabuerunt, et contrita sunt simul;

non potuerunt salvare portantem,

et anima eorum in captivitatem ibit.

3 Audite me, domus Jacob,

et omne residuum domus Israël;

qui portamini a meo utero,

qui gestamini a mea vulva.

4 Usque ad senectam ego ipse,

et usque ad canos ego portabo;

ego feci, et ego feram;

ego portabo, et salvabo.

5 Cui assimilastis me, et adæquastis,

et comparastis me, et fecistis similem?

6 Qui confertis aurum de sacculo,

et argentum statera ponderatis,

conducentes aurificem ut faciat deum,

et procidunt, et adorant.

7 Portant illum in humeris gestantes,

et ponentes in loco suo,

et stabit, ac de loco suo non movebitur:

sed et cum clamaverint ad eum, non audiet;

de tribulatione non salvabit eos.

8 Mementote istud, et confundamini;

redite, prævaricatores, ad cor.

9 Recordamini prioris sæculi,

quoniam ego sum Deus, et non est ultra deus,

nec est similis mei.

10 Annuntians ab exordio novissimum,

et ab initio quæ necdum facta sunt,

dicens: Consilium meum stabit,

et omnis voluntas mea fiet.

11 Vocans ab oriente avem,

et de terra longinqua virum voluntatis meæ:

et locutus sum, et adducam illud;

creavi et faciam illud.

12 Audite me, duro corde,

qui longe estis a justitia.

13 Prope feci justitiam meam, non elongabitur,

et salus mea non morabitur.

Dabo in Sion salutem,

et in Israël gloriam meam.