Isaiah 29:15–24

15 Væ qui profundi estis corde,

ut a Domino abscondatis consilium;

quorum sunt in tenebris opera,

et dicunt: Quis videt nos?

et quis novit nos?

16 Perversa est hæc vestra cogitatio;

quasi si lutum contra figulum cogitet,

et dicat opus factori suo: Non fecisti me;

et figmentum dicat fictori suo: Non intelligis.

17 Nonne adhuc in modico et in brevi

convertetur Libanus in carmel,

et carmel in saltum reputabitur?

18 Et audient in die illa surdi verba libri,

et de tenebris et caligine oculi cæcorum videbunt.

19 Et addent mites in Domino lætitiam,

et pauperes homines in Sancto Israël exsultabunt;

20 quoniam defecit qui prævalebat, consummatus est illusor,

et succisi sunt omnes qui vigilabant super iniquitatem,

21 qui peccare faciebant homines in verbo,

et arguentem in porta supplantabant,

et declinaverunt frustra a justo.

22 Propter hoc, hæc dicit Dominus ad domum Jacob,

qui redemit Abraham:

Non modo confundetur Jacob,

nec modo vultus ejus erubescet;

23 sed cum viderit filios suos,

opera manuum mearum in medio sui

sanctificantes nomen meum,

et sanctificabunt Sanctum Jacob,

et Deum Israël prædicabunt;

24 et scient errantes spiritu intellectum,

et mussitatores discent legem.