Isaiah 21:1–10

1 Onus deserti maris.

Sicut turbines ab africo veniunt,

de deserto venit,

de terra horribili.

2 Visio dura nuntiata est mihi:

qui incredulus est infideliter agit;

et qui depopulator est vastat.

Ascende, Ælam; obside, Mede;

omnem gemitum ejus cessare feci.

3 Propterea repleti sunt lumbi mei dolore;

angustia possedit me

sicut angustia parturientis;

corrui cum audirem, conturbatus sum cum viderem.

4 Emarcuit cor meum;

tenebræ stupefecerunt me:

Babylon dilecta mea

posita est mihi in miraculum.

5 Pone mensam, contemplare in specula

comedentes et bibentes:

surgite, principes,

arripite clypeum.

6 Hæc enim dixit mihi Dominus:

Vade, et pone speculatorem,

et quodcumque viderit annuntiet.

7 Et vidit currum duorum equitum,

ascensorem asini,

et ascensorem cameli;

et contemplatus est diligenter multo intuitu.

8 Et clamavit leo:

Super speculam Domini ego sum,

stans jugiter per diem;

et super custodiam meam ego sum,

stans totis noctibus.

9 Ecce iste venit ascensor

vir bigæ equitum;

et respondit, et dixit:

Cecidit, cecidit Babylon,

et omnia sculptilia deorum ejus

contrita sunt in terram.

10 Tritura mea et filii areæ meæ,

quæ audivi a Domino exercituum,

Deo Israël,

annuntiavi vobis.