Isaiah 1:17–24

17 discite benefacere;

quærite judicium, subvenite oppresso,

judicate pupillo, defendite viduam.

18 Et venite, et arguite me, dicit Dominus.

Si fuerint peccata vestra ut coccinum,

quasi nix dealbabuntur;

et si fuerint rubra quasi vermiculus,

velut lana alba erunt.

19 Si volueritis, et audieritis me,

bona terræ comeditis.

20 Quod si nolueritis, et me ad iracundiam provocaveritis,

gladius devorabit vos,

quia os Domini locutum est.

21 Quomodo facta est meretrix

civitas fidelis, plena judicii?

justitia habitavit in ea,

nunc autem homicidæ.

22 Argentum tuum versum est in scoriam;

vinum tuum mistum est aqua.

23 Principes tui infideles,

socii furum.

Omnes diligunt munera,

sequuntur retributiones.

Pupillo non judicant,

et causa viduæ non ingreditur ad illos.

24 Propter hoc ait Dominus,

Deus exercituum, Fortis Israël:

Heu! consolabor super hostibus meis,

et vindicabor de inimicis meis.