14 1 Pereat Samaria, quoniam ad amaritudinem concitavit Deum suum!

in gladio pereant,

parvuli eorum elidantur,

et fœtæ ejus discindantur!

2 Convertere, Israël, ad Dominum Deum tuum,

quoniam corruisti in iniquitate tua.

3 Tollite vobiscum verba,

et convertimini ad Dominum; et dicite ei:

Omnem aufer iniquitatem, accipe bonum,

et reddemus vitulos labiorum nostrorum.

4 Assur non salvabit nos:

super equum non ascendemus,

nec dicemus ultra, Dii nostri opera manuum nostrarum:

quia ejus, qui in te est, misereberis pupilli.

5 Sanabo contritiones eorum;

diligam eos spontanee:

quia aversus est furor meus ab eis.

6 Ero quasi ros;

Israël germinabit sicut lilium,

et erumpet radix ejus ut Libani.

7 Ibunt rami ejus,

et erit quasi oliva gloria ejus,

et odor ejus ut Libani.

8 Convertentur sedentes in umbra ejus;

vivent tritico, et germinabunt quasi vinea;

memoriale ejus sicut vinum Libani.

9 Ephraim, quid mihi ultra idola?

Ego exaudiam, et dirigam eum ego ut abietem virentem;

ex me fructus tuus inventus est.

10 Quis sapiens, et intelliget ista? intelligens, et sciet hæc?

quia rectæ viæ Domini,

et justi ambulabunt in eis;

prævaricatores vero corruent in eis.