1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens: 2 Fili hominis, pone faciem tuam contra Gog, terram Magog, principem capitis Mosoch et Thubal, et vaticinare de eo. 3 Et dices ad eum:

Hæc dicit Dominus Deus:

Ecce ego ad te, Gog, principem capitis Mosoch et Thubal.

4 Et circumagam te, et ponam frenum in maxillis tuis:

et educam te, et omnem exercitum tuum,

equos et equites vestitos loricis universos,

multitudinem magnam, hastam et clypeum arripientium et gladium.

5 Persæ, Æthiopes, et Libyes cum eis,

omnes scutati et galeati.

6 Gomer et universa agmina ejus,

domus Thogorma, latera aquilonis,

et totum robur ejus, populique multi tecum.

7 Præpara et instrue te,

et omnem multitudinem tuam quæ coacervata est ad te:

et esto eis in præceptum.

8 Post dies multos visitaberis:

in novissimo annorum venies ad terram quæ reversa est a gladio,

et congregata est de populis multis ad montes Israël,

qui fuerunt deserti jugiter:

hæc de populis educta est,

et habitabunt in ea confidenter universi.

9 Ascendens autem quasi tempestas venies,

et quasi nubes, ut operias terram:

tu et omnia agmina tua,

et populi multi tecum.

10 Hæc dicit Dominus Deus:

In die illa, ascendent sermones super cor tuum,

et cogitabis cogitationem pessimam:

11 et dices: Ascendam ad terram absque muro:

veniam ad quiescentes habitantesque secure:

hi omnes habitant sine muro;

vectes et portæ non sunt eis:

12 ut diripias spolia, et invadas prædam;

ut inferas manum tuam super eos qui deserti fuerant, et postea restituti,

et super populum qui est congregatus ex gentibus,

qui possidere cœpit et esse habitator umbilici terræ.

13 Saba, et Dedan, et negotiatores Tharsis,

et omnes leones ejus, dicent tibi:

Numquid ad sumenda spolia tu venis?

ecce ad diripiendam prædam congregasti multitudinem tuam,

ut tollas argentum et aurum,

et auferas supellectilem atque substantiam,

et diripias manubias infinitas.

14 Propterea vaticinare, fili hominis, et dices ad Gog:

Hæc dicit Dominus Deus:

Numquid non in die illo,

cum habitaverit populus meus Israël confidenter,

scies?

15 Et venies de loco tuo a lateribus aquilonis,

tu et populi multi tecum,

ascensores equorum universi:

cœtus magnus, et exercitus vehemens.

16 Et ascendes super populum meum Israël

quasi nubes, ut operias terram.

In novissimis diebus eris,

et adducam te super terram meam:

ut sciant gentes me

cum sanctificatus fuero in te in oculis eorum, o Gog!

17 Hæc dicit Dominus Deus:

Tu ergo ille es, de quo locutus sum in diebus antiquis

in manu servorum meorum prophetarum Israël,

qui prophetaverunt in diebus illorum temporum,

ut adducerem te super eos.

18 Et erit in die illa,

in die adventus Gog super terram Israël,

ait Dominus Deus,

ascendet indignatio mea in furore meo.

19 Et in zelo meo, in igne iræ meæ locutus sum,

quia in die illa erit commotio magna super terram Israël:

20 et commovebuntur a facie mea pisces maris,

et volucres cæli, et bestiæ agri,

et omne reptile quod movetur super humum,

cunctique homines qui sunt super faciem terræ:

et subvertentur montes, et cadent sepes,

et omnis murus corruet in terram.

21 Et convocabo adversus eum in cunctis montibus meis gladium,

ait Dominus Deus:

gladius uniuscujusque in fratrem suum dirigetur.

22 Et judicabo eum peste, et sanguine,

et imbre vehementi, et lapidibus immensis:

ignem et sulphur pluam super eum,

et super exercitum ejus,

et super populos multos qui sunt cum eo.

23 Et magnificabor, et sanctificabor,

et notus ero in oculis multarum gentium:

et scient quia ego Dominus.

39 1 Tu autem, fili hominis, vaticinare adversum Gog, et dices:

Hæc dicit Dominus Deus:

Ecce ego super te, Gog,

principem capitis Mosoch et Thubal.

2 Et circumagam te, et educam te,

et ascendere te faciam de lateribus aquilonis,

et adducam te super montes Israël.

3 Et percutiam arcum tuum in manu sinistra tua,

et sagittas tuas de manu dextera tua dejiciam.

4 Super montes Israël cades tu, et omnia agmina tua,

et populi tui qui sunt tecum:

feris, avibus, omnique volatili et bestiis terræ

dedi te ad devorandum.

5 Super faciem agri cades,

quia ego locutus sum,

ait Dominus Deus.

6 Et immittam ignem in Magog,

et in his qui habitant in insulis confidenter:

et scient quia ego Dominus.

7 Et nomen sanctum meum notum faciam in medio populi mei Israël,

et non polluam nomen sanctum meum amplius:

et scient gentes quia ego Dominus, Sanctus Israël.

8 Ecce venit, et factum est,

ait Dominus Deus:

hæc est dies de qua locutus sum.

9 Et egredientur habitatores de civitatibus Israël,

et succendent et comburent arma,

clypeum et hastas, arcum et sagittas, et baculos manuum et contos:

et succendent ea igni septem annis.

10 Et non portabunt ligna de regionibus,

neque succident de saltibus:

quoniam arma succendent igni,

et deprædabuntur eos quibus prædæ fuerant,

et diripient vastatores suos,

ait Dominus Deus.

11 Et erit in die illa:

dabo Gog locum nominatum sepulchrum in Israël,

vallem viatorum ad orientem maris,

quæ obstupescere faciet prætereuntes:

et sepelient ibi Gog, et omnem multitudinem ejus,

et vocabitur vallis multitudinis Gog.

12 Et sepelient eos domus Israël,

ut mundent terram septem mensibus.

13 Sepeliet autem eum omnis populus terræ:

et erit eis nominata dies in qua glorificatus sum,

ait Dominus Deus.

14 Et viros jugiter constituent lustrantes terram,

qui sepeliant et requirant eos qui remanserant super faciem terræ,

ut emundent eam:

post menses autem septem quærere incipient.

15 Et circuibunt peragrantes terram:

cumque viderint os hominis, statuent juxta illud titulum,

donec sepeliant illud pollinctores in valle multitudinis Gog.

16 Nomen autem civitatis Amona:

et mundabunt terram.

17 Tu ergo, fili hominis, hæc dicit Dominus Deus:

Dic omni volucri, et universis avibus,

cunctisque bestiis agri:

Convenite, properate,

concurrite undique ad victimam meam

quam ego immolo vobis,

victimam grandem super montes Israël,

ut comedatis carnem,

et bibatis sanguinem.

18 Carnes fortium comedetis,

et sanguinem principum terræ bibetis:

arietum, et agnorum, et hircorum,

taurorumque et altilium, et pinguium omnium.

19 Et comedetis adipem in saturitatem,

et bibetis sanguinem in ebrietatem,

de victima quam ego immolabo vobis:

20 et saturabimini super mensam meam

de equo, et equite forti,

et de universis viris bellatoribus,

ait Dominus Deus.

21 Et ponam gloriam meam in gentibus:

et videbunt omnes gentes judicium meum quod fecerim,

et manum meam quam posuerim super eos.

22 Et scient domus Israël quia ego Dominus Deus eorum,

a die illa et deinceps.

23 Et scient gentes quoniam in iniquitate sua capta sit domus Israël,

eo quod dereliquerint me,

et absconderim faciem meam ab eis,

et tradiderim eos in manus hostium,

et ceciderint in gladio universi.

24 Juxta immunditiam eorum et scelus feci eis,

et abscondi faciem meam ab illis.

25 Propterea hæc dicit Dominus Deus:

Nunc reducam captivitatem Jacob,

et miserebor omnis domus Israël,

et assumam zelum pro nomine sancto meo.

26 Et portabunt confusionem suam,

et omnem prævaricationem qua prævaricati sunt in me,

cum habitaverint in terra sua confidenter,

neminem formidantes:

27 et reduxero eos de populis,

et congregavero de terris inimicorum suorum,

et sanctificatus fuero in eis,

in oculis gentium plurimarum.

28 Et scient quia ego Dominus Deus eorum,

eo quod transtulerim eos in nationes,

et congregaverim eos super terram suam,

et non dereliquerim quemquam ex eis ibi.

29 Et non abscondam ultra faciem meam ab eis,

eo quod effuderim spiritum meum super omnem domum Israël,

ait Dominus Deus.