Ezekiel 13:1–9

1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens: 2 Fili hominis, vaticinare ad prophetas Israël qui prophetant, et dices prophetantibus de corde suo:

Audite verbum Domini.

3 Hæc dicit Dominus Deus:

Væ prophetis insipientibus,

qui sequuntur spiritum suum,

et nihil vident!

4 Quasi vulpes in desertis prophetæ tui, Israël, erant.

5 Non ascendistis ex adverso,

neque opposuistis murum pro domo Israël,

ut staretis in prælio in die Domini.

6 Vident vana, et divinant mendacium,

dicentes: Ait Dominus,

cum Dominus non miserit eos:

et perseveraverunt confirmare sermonem.

7 Numquid non visionem cassam vidistis,

et divinationem mendacem locuti estis,

et dicitis: Ait Dominus,

cum ego non sim locutus?

8 Propterea hæc dicit Dominus Deus:

Quia locuti estis vana, et vidistis mendacium,

ideo ecce ego ad vos, dicit Dominus Deus.

9 Et erit manus mea super prophetas

qui vident vana, et divinant mendacium:

in consilio populi mei non erunt,

et in scriptura domus Israël non scribentur,

nec in terram Israël ingredientur,

et scietis quia ego Dominus Deus: