Amos 3:1–4:12

1 Audite verbum quod locutus est Dominus super vos, filii Israël,

super omnem cognationem quam eduxi de terra Ægypti, dicens:

2 Tantummodo vos cognovi ex omnibus cognationibus terræ;

idcirco visitabo super vos omnes iniquitates vestras.

3 Numquid ambulabunt duo pariter,

nisi convenerit eis?

4 numquid rugiet leo in saltu,

nisi habuerit prædam?

numquid dabit catulus leonis vocem de cubili suo,

nisi aliquid apprehenderit?

5 numquid cadet avis in laqueum terræ

absque aucupe?

numquid auferetur laqueus de terra

antequam quid ceperit?

6 si clanget tuba in civitate,

et populus non expavescet?

si erit malum in civitate,

quod Dominus non fecerit?

7 Quia non facit Dominus Deus verbum,

nisi revelaverit secretum suum ad servos suos prophetas.

8 Leo rugiet, quis non timebit?

Dominus Deus locutus est, quis non prophetabit?

9 Auditum facite in ædibus Azoti,

et in ædibus terræ Ægypti,

et dicite: Congregamini super montes Samariæ,

et videte insanias multas in medio ejus,

et calumniam patientes in penetralibus ejus.

10 Et nescierunt facere rectum, dicit Dominus,

thesaurizantes iniquitatem et rapinas in ædibus suis.

11 Propterea hæc dicit Dominus Deus:

Tribulabitur et circuietur terra:

et detrahetur ex te fortitudo tua,

et diripientur ædes tuæ.

12 Hæc dicit Dominus:

Quomodo si eruat pastor de ore leonis

duo crura, aut extremum auriculæ,

sic eruentur filii Israël, qui habitant in Samaria

in plaga lectuli, et in Damasci grabato.

13 Audite, et contestamini in domo Jacob,

dicit Dominus Deus exercituum;

14 quia in die cum visitare cœpero prævaricationes Israël,

super eum visitabo, et super altaria Bethel;

et amputabuntur cornua altaris, et cadent in terram.

15 Et percutiam domum hiemalem cum domo æstiva,

et peribunt domus eburneæ,

et dissipabuntur ædes multæ,

dicit Dominus.

4 1 Audite verbum hoc, vaccæ pingues,

quæ estis in monte Samariæ,

quæ calumniam facitis egenis

et confringitis pauperes;

quæ dicitis dominis vestris: Afferte, et bibemus.

2 Juravit Dominus Deus in sancto suo,

quia ecce dies venient super vos,

et levabunt vos in contis,

et reliquias vestras in ollis ferventibus.

3 Et per aperturas exibitis altera contra alteram,

et projiciemini in Armon,

dicit Dominus.

4 Venite ad Bethel, et impie agite;

ad Galgalam, et multiplicate prævaricationem:

et afferte mane victimas vestras,

tribus diebus decimas vestras.

5 Et sacrificate de fermentato laudem,

et vocate voluntarias oblationes, et annuntiate;

sic enim voluistis, filii Israël,

dicit Dominus Deus.

6 Unde et ego dedi vobis stuporem dentium in cunctis urbibus vestris,

et indigentiam panum in omnibus locis vestris;

et non estis reversi ad me,

dicit Dominus.

7 Ego quoque prohibui a vobis imbrem,

cum adhuc tres menses superessent usque ad messem:

et plui super unam civitatem,

et super alteram civitatem non plui;

pars una compluta est,

et pars super quam non plui, aruit.

8 Et venerunt duæ et tres civitates ad unam civitatem

ut biberent aquam, et non sunt satiatæ;

et non redistis ad me,

dicit Dominus.

9 Percussi vos in vento urente, et in aurugine:

multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum,

oliveta vestra et ficeta vestra comedit eruca:

et non redistis ad me,

dicit Dominus.

10 Misi in vos mortem in via Ægypti;

percussi in gladio juvenes vestros,

usque ad captivitatem equorum vestrorum,

et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in nares vestras:

et non redistis ad me,

dicit Dominus.

11 Subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorrham,

et facti estis quasi torris raptus ab incendio:

et non redistis ad me,

dicit Dominus.

12 Quapropter hæc faciam tibi, Israël:

postquam autem hæc fecero tibi,

præparare in occursum Dei tui, Israël.